Penco.pl

Od początku XX wieku nastąpiły zmiany wyraźnie widoczne w rzeźbie. Współczesna rzeźba zrywa z mimetycznym, realistycznym przedstawianiem rzeczywistości.

Twórcy chętnie zaczęli wprowadzać do rzeźby abstrakcję, z jednoczesnym upraszczaniem do granic możliwości, form rzeźbiarskich, co zakrawało niemal na fascynację prymitywizmem. Te zmiany widoczne były już w ostatnich dziełach Rodina, który w swoich rzeźbach potrafił połączyć tradycję z nowatorstwem, przez co niewątpliwie zasłużył na miano prekursora rzeźby współczesnej. We współczesnej rzeźbie widać było inspiracje kubizmem np. w rzeźbach Lipchitza, Zadkine, czy Archipenko.

Ponadto na współczesną rzeźbę dyży wpływ miał dadaizm, konstruktywizm oraz futuryzm, dzięki czemu rzeźba uzyskiwała element ruchu.

Ponadto fascynacja wspomnianym wcześniej prymitywizmem, widoczna była w licznych rzeźbach głów przypominających maski afrykańskie, nawiązujące do sztuki pierwotnych ludów.
Continue reading →

Art. Nouveau innymi słowy sztuka nowa, która narodziła się pod koniec XIX wielu, trwała, widoczna w rzeźbie i malarstwie do pierwszej dekady wieku XX-tego. Jednak jej wpływ miał duży wpływ na nowoczesną sztukę, a dziś bardzo często widoczna jest w dziełach młodych malarzy i rzeźbiarzy.

Secesja, bo tak nazwano sztukę nową  to w rzeźbie miękkość kształtów, zwartość bryły i faliste jej ukształtowanie. Mistrzem w tym stylu był belgijski artysta Georges Minne („Klęczący chłopiec”), ale i u Augusta Rodina ( „Katedra”), również można dopatrzyć się wpływu secesji. Na polskim gruncie prym w tym gatunku wiódł Stanisław Wyspiański, artysta bardzo płodny i wszechstronny. Jednak typową rzeźbą secesyjną zajmował się Wacław Szymanowski, twórca pomnika Chopina z 1904 roku, a także Bolesław Biegas i Konstanty Laseczka.

Artyści secesyjni zachwycali się tym, co pochodzi od natury, co różnorodne, naturalnie piękne. Często fascynowała ich erotyka. Styl ten był wyjątkowo ozdobny, dekoracyjny.
Continue reading →

Inspiracja naturą w rzeźbie

Zarówno drewno jak i kamień sa wdzięcznymi surowcami, które pięknie potrafią oddać fascynację naturą i wszystkimi  związanymi z nią aspektami. To przede wszystkim ekologiczna rzeźba, która jest szczególnie doceniana przez ludzi, szukająch w sztuce naturalnych materiałów, a nie plastikowych, często tandetnych form.

W szczególności właśnie drewno jest bardzo plastycznym i najbardziej wiarygodnym elementem służącym rzeźbiarstwu. To nie tylko drewniane formy, którym nadano kształt przy użyciu dłuta, ale także te najbardziej surowe i nieobrobione formy drewna, w które wpleciono inne elementy tj. płótno, metal czy kamienie naturalne.  Rzeźbą z drewna można nazwać także krzesło albo podstawę lampy, wykonaną z jednego kawałka drewna. Drewniana Continue reading →

Cechy rzeźbiarstwa ludowego

Rzeźbiarstwo ludowe najczęściej kojarzy się wszystkim ze swojskością, z czymś nierozerwalnie związanym z konkretnym folklorem. Tradycyjna rzeźba z drewna odgrywa w kulturze ludowej kluczową rolę.
Tworzyli ją najczęściej anonimowi rzeźbiarze, przedstawiając w niej zwierzęta, przede wszystkim domowe, ptactwo, ale również mieszkańców wsi w tradycyjnych ludowych strojach.
Rzeźba ludowa najczęściej zakorzeniała się w tematyce sakralnej, prezentując figurki świętych i aniołów, ale najczęściej Matki Boskiej, ukrzyżowanego Syna Bożego, czy sceny z narodzin Dzieciątka Jezus. Continue reading →

Rzeźba jako wyjątkowa forma ekspresji

Rzeźbiarstwo to forma artystycznej wolności w spojrzeniu na otaczająca nas rzeczywistość, naturę i wplatającą się w nią nowoczesność.
To nadawianie konkretnemu materiałowi namacalnych kształtów, form, które wyraźnie przybliżają nam wrażliwość rzeźbiarza, twórcy tych poszczególnych dzieł sztuki. Rzeźba nabiera naturalistycznego wyrazu, który nawiązuje do pewnych przeżyć, czy wyobraźni rzeźbiarza. Często przedstawia formy zastygnięte w konkretnym ruchu, których precyzja wykonania zachwyca i urzeka widza. Jest tak wiele inspiracji dla rzeźbiarstwa, że wciąż powstają wspaniałe formy wykonane z przeróżnych surowców.
Continue reading →